VIARAIL ျဖင့္ အေနာက္သို႔

ကိုယ့္အိတ္ကိုယ္ သိပ္မေလးေလာက္ဘူး ထင္ေနတာ လြယ္ၾကည့္ခါမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးပါလားဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားတယ္။ ယူသြားမွာ အဲဒီတစ္အိတ္ပဲလို႔ ထင္ရင္ေတာ့ မွားသြားလိမ့္မယ္...ဗန္ကူးအထိကို ေလးရက္ေတာင္ၾကာမွာဆိုေတာ့ အဲဒီေလးရက္အတြင္းမွာ check-in လုပ္တဲ့အိတ္ကို
ထိခြင့္ရိွမွာမဟုတ္ဘူးေျပာထားေတာ့ ရထားေပၚမွာ လဲဖို႔ျပဳဖို႔ အ၀တ္အစားတခ်ဳိ႔နဲ႔၊ ဖတ္ဖို႔စာအုပ္ကို ေက်ာပိုးအိတ္ေနာက္တစ္လံုးနဲ႔ ခြဲထည့္ထားရေသးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာပိုးအိတ္ ႏွစ္လံုးနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ...ကားငွားရမွာလည္း ပိုက္စံအကုန္မခံျခင္ေတာ့တာနဲ႔ ....ကို႔ရို႔ကားရားနဲ႔ဘဲ..ေျမေအာက္ရထားစီးၿပီး ဘူတာသြားလိုက္ေတာ့တယ္။

ည၈နာရီေက်ာ္ေနၿပီဆိုေတာ့ ရထားေပၚမွာ လူေတာ္ေတာ္ေလးရွင္းေနပါတယ္။ တစ္တြဲလံုးမွာမွ အိုင္ေပါ့နဲ႔ညိမ့္ေနတဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေဂါ့သစ္မေလး၊ အိပ္ငိုက္ေနတဲ့ လူလတ္ပိုင္း တစ္ေယာက္နဲ႔ စာဖတ္ေနတဲ့ အေဒၚႀကီးတစ္ေယာက္ဘဲရိွတယ္။

ရထားထြက္မယ့္ဘူတာက ေျမေအာက္ရထားဘူတာနဲ႔ဆက္ရက္ဆိုေတာ့ အဆင္ေတာ့ေျပသား... ဘူတာကေနဆင္း၊ ၁၀မိနစ္၀န္းက်င္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္တာနဲ႔ boarding pass ထုတ္တဲ့ kiosk ေတြထားတဲ့ ေနရာေရာက္သြားတာပါဘဲ။ အဲဒီမွာ boarding pass ထုတ္၊ boarding pass ရတာနဲ႔ baggage check-in သြားလုပ္၊ ၿပီးတာနဲ႔ ထမင္းစားခ်ိန္ ေရြးတဲ့ ေကာင္တာမွာ သြားတန္းစီရပါတယ္။

ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုတာကေတာ့ဗ်ာ ထမင္းစားတြဲ ႏွစ္တြဲပါေပမယ့္ ႏွစ္တြဲလံုးမွာ ခရီးသည္ေတြအားလံုး တစ္ၿပိဳင္နက္ထဲ ေကၽြးဖို႔ မဆန္႔ေတာ့ Lunch နဲ႔ Dinner ကို ႏွစ္ခ်ိန္ခြဲၿပီးေကၽြးတဲ့သေဘာပါ။ Lunch ဆိုရင္ ၁၁နာရီနဲ႔၂နာရီဆိုၿပီးေတာ့ ႏွစ္ခ်ိန္ထားပါတယ္။ Dinner က်ေတာ့ ၅နာရီနဲ႔ ၉နာရီေပါ့ဗ်ာ။ ေရွ႕ကလူေတြ ေရြးသြားတဲ့အခ်ိန္ေပၚမူတည္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္ကတကယ္လို႔ ေနာက္က်မွ ေရာက္တာဆိုရင္ ၁၁နာရီ/၅နာရီ အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ လူၿပည့္သြားတာမ်ဳိးနဲ႔ ႀကံဳရပါတယ္။ အဲဒီအခါ ေရြးလို႔မရေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အေရာက္ေစာလို႔ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ အေစာပိုင္းအခ်ိန္ေတြ ေရြးခြင့္ရလိုက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းလူေတြက်ေတာ့ ေရြးခြင့္မရိွေတာ့ဘူး။

ထမင္းစားခ်ိန္ေရြးၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အိပ္စင္တန္း ခရီးသည္ေတြေစာင့္တဲ့ lounge ထဲမွာ သြားေစာင့္ေနလိုက္တယ္။

Lounge

 ခရီးသြားေတြအတြက္ ေကာ္ဖီအေအး

Lounge

* ပံုႀကီးခ်ဲ႔ျခင္ရင္ ပံုေပၚမွာ click သာ လုပ္လိုက္ပါ *

ရထားထြက္မယ့္ ၁၀နာရီထိုးခါနီးေတာ့ ေသာက္ထားတဲ့ေရ အစြမ္းျပတာနဲ႔ အိမ္သာေျပးခါမွ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ျပႆနာတစ္ခု တက္ပါေလေရာ။ ျဖစ္ပံုက အိမ္သာက က်ားမေရာလ်က္ တစ္လံုးထဲ၊ ကၽြန္ေတာ္ျပန္အထြက္မွာ ၀င္သြားတဲ့ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး အမ်ဳိးသမီးက အိမ္သာေခြ ျပန္မခ်ထားတာေတြ႔ေတာ့ မခ်ရေကာင္းလားဆိုၿပီး ခ်ဳိၾကည့္ၾကည့္သြားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရွ႕က၀င္သြားတဲ့ အန္ကယ္ႀကီး ျပန္ခ်မသြားေတာ့ အမူမဲ့အမွတ္မဲ့ မလုပ္ေပးလိုက္မိဘူး။ တကယ္တန္း ဒီဘက္ ယဥ္ေက်းမူအရဆို ဘံုအိမ္သာေတြမွာ အမ်ဳိးသမီးေတြ ေခြကိုင္စရာမလိုေအာင္ အမ်ဳိးသားေတြက သံုးၿပီးတာနဲ႔ ျပန္ခ်ေပးရတယ္ ထံုးစံရိွတယ္ေလ။ Boarding လုပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ attendants ေတြ ညႊန္တဲ့အတိုင္း ကိုယ့္အတြဲရိွရာဘက္ ထြက္လာလိုက္တယ္။