ကုတင္ကေတာ့ ေစ်းသက္သာတာ သေဘာက်တဲ့ ကၽြန္ေတာ့အတြက္
အေပၚကုတင္ေပါ့ဗ်ာ...ျပဳတင္းေပါက္မပါ ဘာမွမပါတဲ့ ေနရာေပါ့။ ေအာက္က ကုတင္မွာေတာ့ အၿငိမ္းစား ေက်ာင္းဆရာမႀကီး...သူကေတာ့ ျပဴတင္းေပါက္ၾကည့္ၿပီး သေဘာေတြ က်ေနေလရဲ႔။ ခဏေနေတာ့ အတြဲ attendant က မွန္ကားတြဲမွာ ရွန္ပိန္းနဲ႔မုန္႔ေကၽြးေနတယ္ေျပာတာနဲ႔ အဲဒီဘက္ လွည့္လာလိုက္တယ္။
ေလွ်ာက္ေနတာ တစ္တြဲၿပီးတစ္တြဲသာ ဆံုးသြားတယ္..ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မေရာက္ႏိုင္ပါလားလို႔။ ငါးတြဲေလာက္ဆံုးမွ အဲဒီအတြဲေရာက္ေတာ့တယ္။ ငါးတြဲဆိုလို႔ တိုတိုေလးေတာ့ မမွတ္လိုက္ပါနဲ႔..တစ္တြဲကို ေပ၅၀၀န္းက်င္ေလာက္ရွည္တဲ့ ငါးတြဲပါ။ ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၀န္ထမ္းမေလး ကမ္းေနတဲ့ ရွန္ပိန္နဲ႔မုန္႔ယူၿပီး အေပၚထပ္က မွန္ကားေပၚတက္လာလိုက္တယ္။ ညကေတာ့ ပိန္းပိန္းေမွာင္လို႔ေပါ့ဗ်ာ....
ခဏၾကာေတာ့ အိပ္ငိုက္လာတာနဲ႔ ျပန္ဆင္းလာလိုက္တယ္..ရထားကေတာ့ ဘယ္ညာယိမ္းလို႔ေပါ့...
Corridor
ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ခံု။ ညေနေစာင္းတာနဲ႔ အတြဲတာ၀န္က် ၀န္ထမ္းက အဲဒီခံုအမီွကိုေလွ်ာခ်ၿပီးေတာ့ ေအာက္မွာအိပ္မယ့္သူအတြက္ ကုတင္အျဖစ္ေျပာင္းေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့ကုတင္ကေတာ့ အေပၚ ကဲဘီနက္ထဲမွာ။
မွန္ခန္းတက္တဲ့ ေလွခါး
မွန္ခန္း
No comments:
Post a Comment